Í STYKKISHÓLMI.

Það var í Stykkishólmi ég var ungur drengur þar ég hafði verið tekinn í fóstur af óskyldu fólki að mestu eins og sagt er. Nú í Stykkishólmi var athafnalíf í fullum gangi og uppbygging eins og nú í dag nema ég mynnist ýmiss bæði góðs og slæms eins og gengur þaðan sem annar staðar af því svoleiðis virkar þetta. Í Stykkishólmi var Sjúkrahúss læknir eða Héraðslæknir að nafni Guðmundur Þórðarson kommúnisti mikill og var meira að segja eitthvað í pólitík og mun þessi Guðmundur eitthverju sinni hafa slasað fósturmóður mína og fóstursystir og að sögn taldi læknirinn að hann væri að gera læknisverk nema fósturmóðir mín varð að nota lyfið litium vegna þess að lækninn hafði fjarlægt miltað úr henni en fóstur systir mín varð að sprauta sig daglega með insulín vegna þess að hann hafði fjarlægt brisið úr henni og þetta eru auðvitað þvílík mannréttindabrot að það hálfa væri nóg vegna þess að þessi lækisverk Guðmundar voru gerð án tilefnis og með hrottafenginni líkamsárás á þær mæðgur og hvernig sem það hljómar naut hann aðstoðar fósturbróðir míns við verknaðuinn þ.e Þórðar Á. Þórðarsonar Húsasmíðameistara og fv lögreglumanns og sveitastjórnarmanns Framsóknarmanna og svo örganista í Stykkishólmskirkju.